اختصاص نیمی از ظرفیت آب زیرزمینی تهران برای آبیاری فضای سبز در حالی است که به اذعان کارشناسان علت اصلی بحران فرونشست برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی است.
به گزارش «پرونده معجزه آبخیزداری»؛ یکی از چالش های بزرگ کلانشهرهای ایران بخصوص تهران، چالش مدیریت آب های زیرزمینی است؛ این مساله از آنجا موجب نگرانی است که در مواقع خشکسالی 70 درصد آب تهران جهت مصارف مختلف از جمله شرب، آبیاری فضای سبز، صنعت و غیره از منابع آب زیرزمینی تأمین می شود که ادامه برداشت از آب های زیرزمینی پایتخت به اذعان بسیاری از کارشناسان، چالش های فراوان زیست محیطی به ویژه فرونشست زمین را به دنبال خواهد داشت.
از همین پرونده بیشتر بخوانید:
«معجزه آبخیزداری»| تنها 1 درصد اعتبارات صرف مدیریت آب های زیرزمینی شده است
«معجزه آبخیزداری»| 10 عرصه کشاورزی شهری در تأمین امنیت غذایی/ شهرها چگونه میتوانند در جهش تولید بخش کشاورزی مؤثر باشند؟
اختصاص50 درصد آب زیرزمینی تهران برای آبیاری فضای سبز
یکی از مصارف آب زیرزمینی در تهران، آبیاری فضای سبز است؛ درباره میزان ظرفیت سفره های زیرزمینی تهران سیدمحسن طباطبایی مزدآبادی دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران می گوید: در حال حاضر سفرههای زیرزمینی شهر تهران حدود 350 میلیون متر مکعب ظرفیت دارد که نیمی از آن یعنی حدود 175 میلیون متر مکعب صرف آبیاری فضای سبز می شود و از این رقم حدود90 میلیون متر مکعب به آبیاری چمنها اختصاص می یابد.
مسلما منابع آبهای زیرزمینی و فضای سبز شهری در کلانشهر تهران که دارای آب و هوایی خشک و نیمه خشک است، مانند دو گوهر گرانبهاست که باید از آنها محافظت کرد و حفاظت از این منابع حیاتی که از سویی موجب تقویت ریه های تنفسی شهر و از سوی دیگر با کاهش برداشت از آب های زیرزمینی، پیشگیری از خطر فرونشست را به دنبال دارد، به طرق مختلف قابل حل است.
یکی از مهمترین راهکارهای کاهش وابستگی به آب زیرزمینی در کلانشهر تهران، استفاده از پساب به جای استفاده از آب زیرزمینی برای آبیاری فضای سبز است. در این باره دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با اشاره به اینکه استفاده بیرویه از آبهای زیرزمینی به جهت آبیاری فضای سبز شهری مهمترین دلیل افزایش نرخ فرونشست در کلانشهرهای کشور است تصریح می کند یکی از راهکارهای مناسب موجود برای کاهش وضعیت مذکور این است که بهره برداری از پساب ها را افزایش دهیم.
همچنین در این باره مهدی پیرهادی عضو شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به ممنوعیت کاشت چمن به دلیل بالا بودن نیاز آبی چمن و صرفه جویی در استفاده از آب می گوید: بهره برداری از پساب تصفیه شده به جای آب خام در سال 1400 به میزان 7 میلیون مترمکعب در سال به منظور آبیاری فضای سبز در دستور کار است و با برنامهریزیهای انجام گرفته تا پایان سال بعد، این میزان در حدود 14 میلیون مترمکعب در سال افزایش خواهد یافت؛ همچنین در افق 1410 نیز مطابق با تفاهمنامه امضا شده میان شهرداری تهران و وزارت نیرو به میزان 145 میلیون مترمکعب در سال خواهد رسید.
به گفته عضو شورای اسلامی شهر تهران بر اساس مفاد تفاهم نامه مذکور مقرر شده تا افق 1410 میزان استفاده از آب خام چاههای موجود را از 135 میلیون متر مکعب در سال به 70 میلیون متر مکعب کاهش یابد.
استفاده از گیاهان مقاوم به خشکی برای مدیریت آب زیرزمینی
یکی دیگر از راه های دیگر کاهش برداشت آب های زیرزمینی، استفاده از گیاهان کم آب بر و مقاوم به خشکی است که متاسفانه این قضیه مهم که نقش بسیار مهمی در حفاظت از آب و خاک دارد، کمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ در این باره دبیر انجمن اقتصاد شهری می گوید: در مدیریت شهری برای فضای سبز، بسیاری از گونههای گیاهی آببَر مثل کاج سوزنی مورد توجه قرار گرفته است و متاسفانه حدود 41 درصد فضای سبز تهران نیز چمن است که 50 درصد آبیاری را به خود اختصاص میدهد که ادامه این وضعیت هم پدیده خشکسالی و هم فرونشست زمین را تشدید میکند.
به اذعان کارشناسان، گلها و گیاهان مقاوم یا نسبتاً مقاوم به خشکی مناسب فضای سبز تهران شامل گیاهانی نظیر ناز آفتابی- فرانکنیا- آتریپلکس- انواع بومادران- داوودی- پنی سیتوم - رعنا زیبا- میخک باغی- گازانیا- استکانی- لاله واژگون- انواع آلبوم زینتی- زنبق گل درشت و زنبق پروانه- ریحان زینتی- آلاله- ختمی دائمی- آنمون-ارزن زینتی -بابونه- پرووسکیا- مخلصه -گلماهور-الواندوال -شقایق -رز ماری-ارتیشو- سانتولینا-تاناستوم -نپنتا ( علف گربه)- توکریوم-آویشن- مروارید عسلی- انواع آلیسوم- ساکستیل- مونتائوم است که باید در مدیریت فضای سبز تهران مورد توجه واقع شود.
علاوه بر این روش ها، برخی دیگر از اقدامات اجرایی در این حوزه می تواند به بهره برداری کمتر از آب های زیرزمینی کمک کند که از جمله این روش ها می توان به تغذیه مصنوعی، احیا و مرمت قنوات، اجرای شیوههای نوین آبیاری و الگوی سیستمهای آبیاری بارانی و قطرهای در بوستانها و فضای سبز حاشیه معابر و افزایش راندمان آبیاری و حذف شیوههای سنتی، تدوین برنامههای کاشت گونههای مقاوم به کم آبی و سازگار با شرایط اقلیمی شهر تهران اشاره کرد.
انتهای پیام/